جدیدترین دستاوردها درباره تاثیر دارچین بر سلول های چربی

.

از قرن ها پیش دارچین بخشی از رژیم غذاییمان شده است و به طور کلی افراد از خوردن آن لذت می‌برند. سینام‌آلدهید (CA) یک روغن ضروری در دارچین است که مسئول ایجاد طعم دارچین است. سینام‌آلدهید یک ترکیب غذایی است که قبلا در مدل های موش اثرات محافظتی آن در برابر چاقی و قند خون بالا مشاهده شده بود. بنابراین اگر دارچین بتواند به عنوان محافظی در برابر چاقی باشد، ممکن است رویکردی برای سلامت متابولیکی ارائه دهد که پایبندی به آن برای افراد چاق آسان‌تر است. طبق تحقیق جدید در دانشگاه میشیگان، سینام‌آلدهید ممکن است به سلول های چربی کمک کند تا لیپیدها را بسوزانند. در این تحقیق مشخص شد که چگونه ادویه دارچین ممکن است در مبارزه با چاقی دخالت داشته باشد. محققین تمایل به تشخیص بهتر فعالیت سینام‌آلدهید و اثر حفاظتی آن در انسان ها را نیز داشتند. در سال 2017، تحقیقی به منظور فهمیدن چگونگی و نوع مسیری که ممکن است سینام‌آلدهید در سلول های موش و انسان طی کند تا این اثرات را بگذارد، انجام و نتایج آن در مجله Metabolism - Clinical and Experimentalمنتشر شد. یافته‌های آن‌ها، تاکید کرد که سینام‌آلدهید سلامت متابولیک را از طریق عملکرد مستقیم بر سلول های چربی یا آدیپوسیت ها، بهبود می دهد؛ این عملکرد از طریق القاء سوزاندن انرژی به واسطه فرآیند ترموژنز (گرمازایی) است. در این آزمایش آدیپوسیت‌های اولیه (نوعی سلول چربی) موش با CA تحت درمان قرار گرفتند و پاسخ های متابولیکی آن بعد از درمان های حاد و مزمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. سلول های بنیادی چربی انسانی نیز متمایز شدند و با CA، تحت درمان قرار گرفتند. آدیپوسیت‌ها به طور معمول انرژی را به شکل لیپیدها ذخیره می کنند. این ذخیره طولانی مدت برای افرادی که رژیم غذایی پرچربی ندارند مفید است؛ در شرایطی مانند سرما، آدیپوسیت‌ها این انرژی ذخیره شده را به گرما تبدیل می کنند. هنگامی که سلول‌های آدیپوسیت با سینام‌آلدهید تحت درمان قرار گرفتند، محقیقن متوجه شدند که بیان چندین ژن و آنزیم که متابولیسم لیپید را بالا می برند، زیاد شد. همچنین آن‌ها یک افزایشی در میزان پروتئین‌های تنظیم کننده متابولیکی که در فرآیند گرمازایی دخیل و مهم هستند، مشاهده کردند. بنابراین،  فعالیت های گرمازایی و پاسخ های متابولیکی سینام‌آلدهید در سلول های چربی اولیه موش و انسان، توضیح مکانیسمیِ اثرات ضدچاقی سینام‌آلدهید- که قبلا مشاهده شده بود- و فواید متابولیکی آن بر انسان است. با توجه به استفاده گسترده از دارچین در صنایع غذایی، این مفهوم که این افزودنی غذایی محبوب، به جای یک دارو، ممکن است گرمازایی را فعال کند، در نهایت می تواند منجر به استراتژی های درمانی بر علیه چاقی باشد.

۷ ادویه دم دستی لاغر کننده!

مصرف برخی چاشنی های غذایی یک راه ساده و آسان برای سرعت بخشیدن به سوخت و ساز بدن و از دست دادن چربی های اضافه است. ادویه ها نه تنها منجر به بهبود کیفیت سلامت می شوند بلکه از بیماری های مزمن نظیر فشار خون بالا، دیابت نوع ۲، حمله قلبی و ... پیشگیری می کنند و مصرف منظم برخی از آنها راهی مفید برای کاهش وزن است.

زیره: این ادویه متابولیسم را افزایش می دهد و علاوه بر کاهش وزن، طیف وسیعی از خواص را دارد از جمله: بهبود فرایند هضم، کاهش التهاب و از بین بردن نفخ، جلوگیری از یبوست و از بین بردن بافت های چربی.

فلفل سیاه: برای کوتاه کردن دوره کاهش وزن، شما می توانید فلفل سیاه را هر روز در رژیم غذایی تان بگنجانید. علاوه بر این نقش این ادویه در سرعت بخشیدن به فرایندهای گوارشی، کاهش تولید گاز، جلوگیری از کم آبی بدن، تنظیم فشار خون و ... شناخته شده است.

هل: توانایی این ادویه در کمک به فرآیند گوارش و بهبود عملکرد سوخت و ساز باعث می‌شود برای کاهش وزن ایده ‌آل باشد. پژوهش نشان داده ‌است که طعم لذیذ و بوی هل نیز روشی فوق ‌العاده برای تسکین افسردگی به‌ طور طبیعی است.

خردل: دانه های خردل با افزایش دمای بدن، منجر به افزایش سوخت کالری می شود. شما می توانید سه قاشق چای خوری از دانه های خردل را قبل از شروع تمرینات ورزشی بخورید تا از مزایای آن در از دست دادن کالری بیشتر بهره ببرید.

زردچوبه: مطالعات نشان داده که این ادویه می تواند تشکیل بافت چربی را کاهش دهد پس مصرف آن راه خوبی برای جلوگیری از اضافه وزن نیز هست. مصرف زردچوبه برای پیشگیری از دیابت و جلوگیری از افزایش مقاومت به انسولین نیز مفید است.

زنجبیل: نه تنها نقش مهمی در سوزاندن چربی های اضافه دارد، بلکه به لطف خواص ضد التهابی اش، دستگاه گوارش را آرام می کند. ساده ترین راه این است که هر روز یک فنجان چای زنجبیل را در وعده صبحانه مصرف کنید. جالب است بدانید که زنجبیل می ‌تواند مانع چاقی ناشی از رژیم‌های غذایی سرشار از چربی شود و می ‌توان از زنجبیل به‌ عنوان مکملی برای درمان چاقی استفاده کرد.

دارچین: دارای مزایای سلامتی متعددی از جمله کاهش سطح اسید بدن، تنظیم فرایند هضم، مبارزه با آنفلوآنزا، کاهش سطح قند خون و تنظیم میزان تری گلیسیرید و کلسترول بد و در نهایت افزایش متابولیسم است. برای استفاده از این مزایا، دارچین را به دسرها اضافه کنید. راه دیگر، نوشیدن چای دارچین به طور روزانه است.

تاثیر میوه تمشک آبی بر روی لاغری شکم و پهلو

نتایج یک مطالعه روی موش های آزمایشگاهی نشان می دهد که آنتوسیانین های تمشک آبی در هر دو مدل چاقی ناشی از رژیم غذایی و چاقی ژنتیکی به کاهش وزن کمک می کند. پس از 90 روز تغذیه‏ ی موش‏ها با رژیم حاوی تمشک آبی، کاهش چشمگیری در چربی‏ ها به خصوص چربی‏ های شکمی، تری‏ گلیسیرید و کلسترول مشاهده شد. محققان دانشگاه تگزاس عقیده دارند که تمشک آبی سلول های چربی را از بین می برد. بر­مبنای تحقیقاتی که مجله‏ ی Experimental Biology در سال 2011 منتشر کرد، کاهش سلول‏های چربی در موش‏های تغذیه شده با دوز بالای تمشک آبی، 73 درصد و در موش‏های تغذیه شده با دوز پایین،27 درصد است. پلی فنول های این میوه، با آدیپوجنسیس(شکل گیری سلول های چربی) مبارزه کرده و سنتز و ذخیره سازی چربی را کاهش می­ دهد.

 مطالعات دیگری نشان می­ دهد که کاتچین تمشک آبی، میزان چربی شکمی و وزن کل را کاهش می دهد. این ترکیب، ژن چربی سوز ناحیه ی شکم را فعال کرده و به این ترتیب به کاهش وزن و از دست دادن چربی کمک می کند. تمشک آبی، کم کالری و حاوی مقادیر زیادی فیبر و آب است. یک فنجان تمشک آبی حاوی 3/6 گرم فیبر و 125 گرم آب است. فیبر این میوه با کاهش سرعت هضم مواد غذایی به رفع گرسنگی کمک کرده و به همین سبب موجب کاهش وزن هم می ‏شود.

اثر رزماری بر تقویت و بهبود عملکرد مغز

گیاهان خانواده نعناعیان (Lamiaceae) منبع غنی از مقادیر زیاد فنولیک اسیدها هستند؛ به همین دلیل به طور ذاتی منبعی از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند. رزماری – متعلق به خانواده نعناعیان- یک ادویه و گیاه دارویی است که به طور گسترده در سراسر دنیا مصرف می شود. چندین مطالعه برخی اثرات مفید برگ‌های رزماری را نشان دادند، مانند اثرات ضدالتهاب، ضدویروس، حفاظت سلولی (سیتوپروتکتیو)، ضدتومور، ضدافسردگی، مدر (دیوریتیک)، ضد درد و ضدزخم. رزماری حاوی ترکیبات فراوانی مانند دی‌ترپن‌ها، تری‌ترپن‌ها، فلاون‌ها و استروییدها است. رزماری در طب سنتی به دلیل ویژگی کاهش‌دهنده "زوال شناختی"  که در میان سالمندان شایع است، اعتبار دارد. در سال 2012، یک مطالعه تصادفی شده، دارونما-کنترل شده، دوسو کور، متقاطع به منظور بررسی اثرات ممکن پودر برگ رزماری خشک شده بر عملکرد شناختی انجام و نتایج آن در مجله Journal of Medicinal Food منتشر شد. در این مطالعه به 28 فرد مسن با میانگین سن 75 سال، در فواصل 6 ساعت یک قرص دارونما و 4 دوز مختلف از رزماری (750، 1500، 3000 و 6000 میلی گرم) به صورت خوراکی داده شد و نتایج با استفاده از سیستم کامپیوتری CDR ارزیابی شد. 7 روز پس از پایان آزمایش نتایج مورد بررسی قرار گرفتند. اثر وابسته به دوزِ دوگانه در اندازه‌گیری سرعت حافظه مشاهده شد: کمترین دوز رزماری (750 میلی گرم) اثر مفید قابل توجهی در مقایسه با دارونما نشان داد؛ درحالیکه بالاترین دوز (6000 میلی گرم) اثر نامطلوب قابل توجهی داشت. سرعت حافظه، یک روش پیش بینی کننده مفید برای عملکرد شناختی در طول دوران پیری است. به دلیل کوچک بودن مقیاس مطالعه و اثرات مختلف رزماری نیاز به تحقیقات بیشتر برای نتیجه‌گیری است. در سال 2017، اثر روغن ضروری (اسانس روغنی یا روغن فرار گیاه حاوی ترکیبات معطر) رزماری بر حافظه تصویری و عددی کوتاه مدت، در 53 دانش‌آموز راهنمایی (24 پسر و 29 دختر)، 13-15 ساله، ساکن کلانشهر اوکراین بررسی شد. افراد به 2 گروه تقسیم شدند و روغن ضروری رزماری در یکی از اتاق‌ها اسپری شد. استنشاق روغن ضروری رزماری به طور قابل توجهی حافظه تصویری و عددی دانش آموزان را نسبت به گروه کنترل افزایش داده بود. نتایج این مطالعه در مجله Egyptian Journal of Basic and Applied Sciences منتشر شده است. همچنین اثر رزماری بر حافظه در نمونه های حیوانی نیز بررسی شد. در یکی از مطالعاتی که در سال 2012 انجام شد، اثر عصاره هیدروالکلی رزماری بر حافظه در موش های جنس نر را بررسی کردند. تمرین های رفتاری مورد استفاده شامل شناخت اجتماعی (SR) (بخشی از دانش روانشناسی)؛ ماز آبی موریس (MWM) (Morris water maze، یک روش رفتاری که بیشتر توسط جوندگان استفاده می شود. این روش به طور گسترده در علوم اعصاب رفتاری برای مطالعه یادگیری فضایی و حافظه مورد استفاده قرار می گیرد.)؛ و اجتناب مهاری (IA) (تمرین رفتاری متداول مورد استفاده برای تشخیص فرآیندهای یادگیری و حافظه در جوندگان) بود. این مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی رزماری در غلظت های 150 و 300 (میلی گرم بر کیلوگرم) حافظه های کوتاه مدت و بلند مدت موش ها را، به ترتیب، در تمرین‌های شناخت اجتماعی و اجتناب مهاری متعادل می کند. این اثر متعادل کننده بهبود فرآیندهای یادگیری و حافظه را نشان داد. رزماری یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی شناخته شده است. برگ‌ها و گل‌های آن به صورت دارویی از گذشته‌های دور برای بهبود حافظه استفاده می شده است. در طول قرون وسطی، رزماری نماد دوستی، وفاداری و یادآوری بوده و در مراسم‌های مختلف استفاده می‌شده است.

بررسی اثر یک فنجان چای سبز بر درمان بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون (PD) متداول ترین اختلال حرکتی است و بعد از بیماری آلزایمر (AD)، دومین بیماری مخرب عصبی پیشرونده است. شیوع بیماری پارکینسون در دنیا حدود 0/5 تا 4 درصد در میان افراد 65 سال یا مسن‌تر است. به دلیل افزایش سن پیری در جامعه انسانی، انتظار می رود این رقم به طور قابل توجهی افزایش یابد. در واقع، پیش‌بینی می شود که تا سال 2030، تعداد افراد مبتلا به بیماری پارکینسون به 9/3 میلیون نفر خواهد رسید. بیماری پارکینسون از طریق عواملی مانند استرس اکسیداتیو، تجمع آلفا- سینوکلئین(αS) (پروتئینی مرتبط با بیماری پارکینسون که  از اجتماع آنها با یکدیگر فیبریل ها در مغز ایجاد می شود که ممکن است مخرب باشند.) و سمیت عصبی ایجاد می شود. اگرچه عامل دقیق ناشناخته باقی مانده است اما هر دو عوامل ژنتیکی و محیطی تاثیر دارند. در میان عوامل محیطی متنوع جهت درمان PD، مصرف چای علاقه مندی زیادی را به خود جذب کرده است، زیرا چای علاوه بر اینکه یکی از پرمصرف ترین نوشیدنی‌ها در دنیا است، حاوی پلی فنول‌های خاصی است که می‌توانند نقشی مهم در تاخیر شروع یا توقف پیشرفت PD داشته باشند. در حال حاضر اطلاعات مکانیسمی نامتناقض در مورد اثرات "محافظت عصبی" و "بازسازی بافت عصبی" مربوط به پلی فنول های چای وجود دارد که به این موضوع تاکید دارند که پلی‌فنول‌های چای تنها ویژگی‌های آنتی اکسیدان یا دفع فلزات سمی (خاصیت چنگالی کننده) را نشان نمی دهند. بر اساس مشاهدات در نمونه های آزمایشگاهی و حیوانی، پلی‌فنول‌های چای ممکن است به طور مستقیم با تجمع پروتئین آلفا- سینوکلئین مداخله کنند. در مطالعه‌ای 79 ترکیب شیمیایی را به منظور توانایی آن‌ها در مهار تبدیل آلفا- سینوکلئین به فیبریل‌ها آزمایش کردند؛ آن‌ها چندین ترکیب را شناسایی کردند اما یکی از ترکیبات شاخص، اپی‌گالوکاتچین‌گالات (EGCG) بود. در این مطالعه به این نتیجه رسیدند که EGCG، نه تنها از تبدیل آلفا- سینوکلئین به فیبریل‌ها جلوگیری می‌کند بلکه می‌تواند به فیبریل ها متصل شود و آن ها را به حالت بی‌ضرر تبدیل کند. در سال 2009، در یک مطالعه بالینی ایمنی، قابلیت پذیرش و کارایی پلی‌فنول‌های چای سبز در کاهش پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به پارکینسون اولیه، توسط گروه مطالعاتی پارکینسون چینی (CPSG) ارزیابی شد. در این مطالعه 410 فرد مبتلا به پارکینسون اولیه که تحت درمان قرار نگرفته بودند، در 32 گروه مطالعاتی پارکینسون شرکت داده شدند. در فاز اول مطالعه، به شرکت کنندگان به طور تصادفی روزانه 0/4، 0/8 یا 1/2 گرم پلی فنول های چای سبز یا دارونما به مدت 6 ماه داده شد. پس از 6 ماه به گروهی که دارونما مصرف می کردند، روزانه 1/2 گرم از پلی‌فنول‌های چای سبز به مدت 6 ماه دیگر داده شد. اگرچه بی‌خوابی به میزان کمی افزایش یافته بود، اما مشاهده شد که افراد به خوبی پلی فنول های چای سبز را تحمل کردند و یک تسکین علائم خفیف در این افراد ایجاد شد. بر اساس مطالعه ای دیگر دوز روزانه 800 میلی گرم از EGCG  بدون کافئین به مدت 4 هفته ایمن است و در افراد سالم به خوبی قابلیت پذیرش داشته است. بر اساس مطالعه ایی که در سال 2009 انجام شد، مصرف روزانه حداقل 3 فنجان چای سبز سن شروع علائم بیماری حرکتی را 7/7 سال به تاخیر می اندازد. نتایج این مطالعه در مجله Parkinsonism & Related Disorders منتشر شده است.     اپی‌گالو‌کاتچین‌گالات (EGCG) موجود در چای سبز ترکیبی است که بیشترین مطالعات بر روی آن انجام شده است و تحقیقات بعدی باید بر روی اثرات سایر پلی فنول ها، به ویژه تئافلاوین‌های موجود در چای سیاه باشد.

ارتباط با مشاور سلامت

ارائه نوشیدنیهای سلامت
رژیم های سلامتی
حرکات ورزشی متناسب با بدن شما
شما میتوانید از طریق آیدی تلگرام و یا آیدی اینستاگرام با ما در ارتباط باشید
http://telegram.me/world_herbal_teaa
اینستاگرام world_herbal_tea